گروهی متشکل از ۱۱۳ داوطلب زن سالم ۲۰ تا ۶۶ ساله، که همگی در شهری در جنوب چین زندگی میکنند، در یک ارزیابی فیزیکی جامع شرکت کردند، به سؤالات نظرسنجی پاسخ دادند و تحت جمعآوری نمونههای خون و مدفوع برای ایجاد پروفایل دادههای multi-omics قرار گرفتند. آنالیزهای حاصل شامل رونوشتها، پروتئینها، متابولیتها، میکروبها و مقادیر آزمایشگاهی بالینی نمونهها بود و با ارزیابیها و سن تقویمی مرتبط بود.
از نتایج حاصل از این تجزیه و تحلیل، چهار روش پیری تعریف شد که هر کدام با عملکردهای بیولوژیکی متمایز، یعنی التهاب مزمن، متابولیسم چربی، تنظیم هورمون و تناسب بافت مرتبط است. جالب توجه است که امواجی از تغییرات در این مسیرها مشاهده شد که در حدود دهه سوم و پنجم زندگی به اوج خود رسید.
برای شناسایی عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی که ممکن است بر سرعت پیری تأثیر بگذارد، تیم معیارهای پیری را با ویژگیهای بهدستآمده از پرسشنامه، مانند عادات غذایی، سبک زندگی، علائم پیری باروری، و وضعیت سلامتی گزارششده توسط خود، تجزیه و تحلیل کردند.
نتایج نشان میدهد که سرعت تخمینگرهای سنی مختلف با درجات گرگرفتگی و علائم پیری باروری ارتباط مثبت دارد و با عادات غذایی سالم که شامل میوهها و غلات میشود ارتباط منفی دارد. سرعت سن ایمنی با دفعات نوشیدن چای در هفته رابطه منفی داشت. میزان پیری پروتئین عصبی و عضلانی با درد بدن ارتباط مثبتی داشت.
ویژگی های چند لایه امواج مختلف تغییرات را با افزایش سن نشان می دهند. این رویکرد قله هایی از ویژگی های متفاوت ارائه شده را در طول مسیر پیری مشخص کرد. در حالی که الگوهای موج در میان روشهای دادههای متمایز متفاوت بود، دو قله در حدود سنین ۳۰ و ۵۰ سالگی تشکیل شد.
این دو پیک نیز نقاط زمانی هستند که عموماً داوطلبان را با توجه به سابقه زایمان و وضعیت یائسگی به دو گروه تقسیم میکنند. مرحله ۳۰ ساله با تغییرات متابولیسم لیپید و هورمون مشخص می شود، در حالی که مرحله ۵۰ ساله با تغییرات یائسگی همزمان بود.
از آنجایی که سطح هورمون های گردش خون ارتباط زیادی با پیری زنان دارد، تیم بررسی کردند که آیا درمان جایگزینی هورمونی (HRT) می تواند تغییرات مرتبط با افزایش سن را کاهش دهد یا خیر. زیرگروهی متشکل از ۲۴ نفر در این مطالعه که تحت HRT قرار میگرفتند با نگهداری قویتر از خزانه سلولهای T و کاهش ایمنی مرتبط با پیری همراه بود، که نشان میدهد HRT تا حدودی پیری را در زنان کاهش میدهد.
به نظر نمی رسد که ترکیب میکروبیوتای روده با سن همبستگی داشته باشد. فقط Paraburkholderia fungorum با سن همبستگی مثبت داشت، در حالی که Ruminococcus bicirculans که در تخریب سلولز و زایلان نقش دارد، همبستگی معکوس داشت.
یافتهها با دانش موجود در مورد نشانگرهای مرتبط با سن مطابقت دارند، و در حالی که نویسندگان پیشنهاد میکنند که مدلسازی چندین omics میتواند سن را پیشبینی کند، عکس آن نیز صادق است: سن یک فرد پیشبینیکننده خوبی برای چندین omics خواهد بود. نقطه تلاقی نشانه ها جایی است که وقتی این دو با هم مطابقت ندارند میتوان آموخت، و تحقیقات آینده میتواند از یافتههای این مطالعه برای کشف مکانیسمهای پیری تسریع شده یا تاخیری استفاده کند.
منبع: ژورنال Med