سهیل موفق درباره ماهیت و هدف جنبشی که به عنوان خشونت علیه زنان سینما مطرح شده، اظهار داشت: محتوای این جنبش و هدفی که به دنبال آن هستند، هدف والایی است و در تمام دنیا ارزش و اهمیت دارد؛ جنبشی که والاترین و بدیهی‌ترین حقوق انسانی را گوشزد می‌کند.
وی با اشاره به امید خود برای مسیر پیش روی جنبش «می‌تو» اظهار داشت: امیدوارم این جنبش منحرف نشود به سمت و سوی سوءاستفاده برخی ها نرود و دوستان سینماگر و کمیته‌ای که قرار است این جنبش را هدایت کنند به دور از شعارزدگی و هیاهو این وظیفه را انجام دهند و ما هم از این جنبش پشتیبانی و حمایت می کنیم چرا که کاری از ریشه درست و انسانی است.
کارگردان مجموعه دردسرهای شیرین (۱۴۰۱) ادامه داد: چون از نوجوانی در این حرفه مشغول کار و فعالیت هستم، همیشه در ذهن و روحم این موضوع، خط قرمز بوده؛ چرا که حرفه سینما کار تخصصی است که حضور در آن مستلزم رعایت اصول است و جای کارهای دیگر اینجا نیست.
کارگردان فیلم سینمایی پاستاریونی (۱۳۹۷) تاکید کرد: امیدوارم همه راست بگویند و عاری از حب و بغض و شیطنت هایی که ممکن است در این جریان وجود داشته باشد پیش روند و به نتیجه برسد.
موفق در پاسخ به این پرسش که چرا امضاکنندگان بیانیه تا به امروز فقط زنان بوده اند و مردان در پیشبرد این جنبش نقش و حضوری فعال نداشته اند، بیان کرد: چون از ما نخواسته اند که امضا کنیم وگرنه اگر می خواستند ما هر بیانیه ای که کاری انسانی و عادلانه را دنبال کند، قطعا امضا و از آن حمایت می کنیم.
کارگردان فیلم سینمایی شکلاتی (۱۳۹۵) تصریح کرد: هر زمانی از ما در چنین موضوعاتی امضا و حمایت خواسته اند با کمال میل امضا کرده ایم اما خانم ها فعلا خواسته اند که این جنبش و حرکت را زنانه برگزار کنند و ما هم گفته ایم چشم ولی هر زمانی از ما بخواهند، در خدمت هستیم و نظر ما به این موضوع مثبت است.
به گزارش ایرنا، ۱۲ فروردین دست اندرکاران زن سینما در بیانیه‌ای اعتراض‌آمیز نسبت به آن‌چه «خشونت علیه زنان» در این حرفه نامیده‌اند فریاد اعتراض سر داده و تقاضای شفاف خود برای رسیدگی به مصادیق تعریف شده این خشونت را از نهادهای خانه سینما، سینماگران، منتقدان و مخاطبان اعلام کردند.
این بیانیه که به امضای صدها زن شاغل در سینمای ایران و چهره‌های سرشناسی چون نیکی کریمی، هدیه تهرانی، ترانه علیدوستی و بسیاری از بازیگران شناخته شده رسیده است، به جامعه سینمایی ایران در مورد شدت و گستردگی آزارها علیه زنان که برای اولین بار به یک فریاد جمعی تبدیل شده، هشدار داده است.
در این بیانیه آمده است: هرگونه خشونت، آزار و باج‌گیری جنسی در محیط کار از نظر ما محکوم است و برای توقف آن خواستار عواقب قانونی جدی برای متخلفین هستیم.
