چرا «ادب آداب»؟
در دنیایی که سرعت و هیاهو گاه مجال تأمل را از انسان می‌گیرد، ادب همچون چراغی است که مسیر تعاملات انسانی را روشن می‌سازد. «ادب آداب» نه‌تنها مجموعه‌ای از رفتارهای پسندیده در موقعیت‌های اجتماعی و مذهبی از نوغ غذا خوردن تا نوع پوشاک و حرف زدن و یا راه رفتن و غیره .. است، بلکه بازتابی از فرهنگ، تربیت و احترام متقابل در جامعه ماست.
از حضور در مراسم مذهبی گرفته تا شرکت در مهمانی‌ها و مناسبت‌های اجتماعی، رعایت آداب و ادب، نشان‌دهنده بلوغ فرهنگی و اخلاقی افراد است.«ادب در آداب» ؛ مفهومی است که اگر به‌درستی شناخته و اجرا شود، می‌تواند پلی باشد میان سنت و مدرنیته، میان فرد و جامعه، و میان ظاهر و باطن رفتارهای انسانی.
این رفتارها، اگرچه گاه ساده و روزمره به نظر می‌رسند، اما در مجموع، پایه‌گذار جامعه‌ای سالم، محترمانه و همدل‌اند که در نهایت شاخصه یک ملت در بعد جهانی می شود.
حتما تا به حال برات پیش آمده که حس کنی
تا حالا شده توی یه مهمونی یا مراسم مذهبی باشی و حس کنی یه رفتار کوچیک چقدر می‌تونه فضا رو دلنشین‌تر یا برعکس، سنگین‌تر کنه؟
ادب، اون چیزی نیست که فقط توی کتاب‌ها درباره‌ش بخونیم؛ یه جور احترامه که توی آداب روزمره‌مون خودش رو نشون می‌ده. از سلام کردن ساده تا طرز نشستن، از گوش دادن با دقت تا رعایت حال دیگران.
ما ایرانی‌ها یه عالمه رسم و رسوم داریم که اگه با ادب همراه بشه، تبدیل می‌شه به یه فرهنگ زیبا و ماندگار.
ما می تونیم با برخی رفتارهای کوچک، حال دل خودمون و اطرافیان‌مون رو بهتر کنیم.
مثلا به مناسبت هفته وحدت ، وقتی وارد مسجد یا حسینیه‌ای می‌شیم، اولین چیزی که باید با خودمون بیاریم، نه فقط وضو و پوشش مناسبه، بلکه «ادب دل»ه.
ادب در مراسم مذهبی یعنی بدون اینکه کسی به ما تذکر بده، خودمون بدونیم که باید گوشی رو سایلنت کنیم، با صدای بلند حرف نزنیم، وسط دعا یا سخنرانی نخندیم، و به جای قضاوت، گوش بدیم و درک کنیم.
در هفته وحدت، که به مناسبت میلاد پیامبر رحمت (ص) برگزار می‌شه، این ادب رنگ تازه‌ای می‌گیره. چون پیامبر اسلام خودش مظهر ادب و احترام بود؛ حتی با دشمنانش با مهربانی رفتار می‌کرد، چه برسه به مؤمنان و همراهانش.
در مراسم‌های مذهبی این هفته، مثل جشن‌های میلاد، شب‌های شعر وحدت، محافل قرآنی یا سخنرانی‌ها، رعایت ادب یعنی:
- احترام به سخنران و شرکت‌کنندگان
- پوشش مناسب و ساده
- پرهیز از رفتارهای نمایشی یا خودنمایی
- همدلی با دیگر مذاهب
- مشارکت در فضای معنوی، نه فقط حضور فیزیکی
ادب در این مراسم‌ها، فقط یک رفتار نیست؛ یه جور پیامه. پیامی که می‌گه: «من اومدم تا با دل پاک، با احترام، و با نیت خوب کنار شما باشم.»/ زنان دیپلماسی
