سوسن صفاوردی:
آیا می دانستید هنوز هم قانون گذرنامه همان قانون دولت شاهنشاهی مصوب سال ۱۳۵۱ است و حتی اسمش هم تغییر نکرده. ماده ۱۸ این قانون می‌گوید زنان شوهردار ولو کمتر از ۱۸ سال تمام با موافقت کتبی شوهر و در موارد اضطراری اجازه دادستان شهرستان محل درخواست گذرنامه می‌توانند از کشور خارج شوند ؟امی‌پرسید چطور چنین چیزی ممکن است؟ کافی است سری به سایت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی بزنید.رژیم گذشته که در تمام سالهای بعد از انقلاب در تمامی حوزه ها منفور و ضد اسلام به تصویر کشیده شده است ظاهرا در رابطه با قوانینی که استمرار تفکر پدر سالارانه و حکومت بر زنان را مشروعیت می داده نه تنها مشکلی برای مجلس نشین ها ایجاد نکرده ، بلکه سالها نیز با استناد به همین قانون زمینه هر گونه تبعیض و ظلم به زنان را مشروعیت داده است.
در کشاکش تصویب لایحه منع خشونت از زنان که سالهاست تنها بر سر واژه خشونت بحث و جدل های زیادی شده است و مانع از به سرانجام رسیدن این لایحه شده است ، مجلس شورای اسلامی که پس از انقلاب بسیاری از قوانین را تغییر داده در رابطه با قوانین مربوط به حقوق زنان منجمله اجازه خروج نیازی احساس نمی کند و قصد تغییر آن را ندارد.
مجلسی که در آن مردانی با توجیه دغدغه برا ی حفظ خانواده مانع از تصویب لایحه «پیشگیری از آسیب دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سو‌ء رفتار »اشده اند و متاسفانه برخی از تعداد زنان معدود در مجلس که با حمایت همین مردان به مجلس راه پیدا کرده اند ، و یا در جاهای دیگر به آنان تریبون داه می شود ، با آنان همصدا هستند. این گروه از نمایندگان و گروهای حامی آنان که در ادعای ولایت مداری و انقلابی بودن صدایشان همیشه غالب بوده و خود را صاحب بلاشرط در همه امور می دانند ، در حوزه عمل غالبا در اسارت زنجیرهای آداب و فرهنگ منطقه خود درمباحث مربوط به زنان اقدام می کنند ودر اینجا مقلد فرهنگ بومی خود می شوند چرا که در بسیای از فرهنگ های بومی ما یکسری از خشونت هایی که به زنان روا می شود ،آنقدر بدیهی فرض شده اند که اصلا بعنوان خشونت دیده نمی شود و حفظ از کیان خانواده این رفتارها را در رابطه با زنان مشروعیت نانوشته داده است و لذا این گروه از نمایندگان زن و مرد و گروهای حامی آنان ضرورتی حس نمی کنند تا مفهوم قداست و حفظ خانواده را از منظر مقام ولایت در این حوزه مورد توجه و تامل قرار دهند و باز نیز خود را در تحلیل خانواده محوری و فهم الگوی اسلامی سرآمد می بینند. حال آنکه حدود ۱۲ سال از نگرانی که رهبر انقلاب در رابطه با مفهوم قداست خانواده و تعریف آن داشته اند می گذرد و هنوز مدعیان ولایت مداری نه تنها در عمل تکانی به خود نداده اند بلکه با شعار نگرانی برای فروپاشی خانواده بواسطه لایحه مذکور و اینکه این لایحه تشابه اسمی و یا محتوایی با نسخه غربی دارد ، موانع زیادی در مسیر تبین الگوی تبین شده مد نظر رهبری که در ذیل آمده ، ایجاد کرده اند. جدای از فهم این مطلب که خشونت ، خشونت است و غرب وشرق ندارد .
رهبر انقلاب در اردیبشهت سال ۱۳۹۲ در دیدار جمعی از بانوان فرهیخته و حوزوی دقیقا به چگونگی حفظ کرامت زن و خانواده و الگوی درست اسلامی را به تصویر کشیده اند که تا به امروز مغفول مانده است:
«در مسائل فعلىِ زنان کشور ما به اعتقاد من دو مسئله از همه مهم‌تر یا بگویید فوریتر و لازم‌الاهتمام‌تر از بقیّه‌ی مسائل است. یک مسئله، مسئله‌ی اهمّیّت و اعتبار خانه و خانواده است. برای خانه باید شأن قائل شد؛ انسان بدون خانه -که مسکن و مأوایی ندارد- قابل تصوّر نیست. هر انسان احتیاج دارد به خانه و محیط خانه. روح محیط خانه عبارت است از خانواده؛ باید به این اهمّیّت داد، باید در این تأمّل و تدبّر کرد. و دوّم جلوگیری از ضعف و ستم‌زدگی زن در سطوح مختلف، ما زنانی داریم که ضعیفند و محرومند، زنانی داریم که ستم‌زده و مظلومند؛ باید جلوی این مظلومیّتها را گرفت. قوانین مهمّی لازم است که باید وجود داشته باشد، خُلقیّات لازمی وجود دارد که بایستی دنبال کرد که تحقّق پیدا کند، آداب و سننی لازم است وجود داشته باشد که زن در سطوح مختلفِ -من اینجا یادداشت کرده‌ام- معاشرتی، جنسی، خانوادگی، فرهنگی و فکری دچار ستم‌زدگی نباشد. یعنی از مسائل کاملاً شخصی و خصوصی -یعنی مسائل جنسی- احتمال و امکان ستم‌زدگی زن و مظلومیّت زن وجود دارد، تا مسائل عمومیتر مثل مسائل معاشرتی، مسائل خانوادگی؛ که در مورد مسائل خانوادگی من اینجا یادداشت کرده‌ام: احترام در چشم شوهر، در چشم فرزند، در چشم پدر، در چشم برادر. زن اگر چنانچه در محیط خانواده، محترم و مکرّم شمرده بشود، بخش مهمّی از مشکلات جامعه حل خواهد شد. باید کاری بکنیم که بچّه‌ها دست مادر را حتماً ببوسند؛ اسلام دنبال این است. کما اینکه در خانواده‌های مذهبیتر و اخلاقیتر و نزدیکتر به مفاهیم مذهبی، اینها مشاهده میشود. فرزندان خانواده نسبت به مادر تکریم داشته باشند. هیچ منافاتی ندارد این تکریمِ نسبت به مادر، با آن حالت عاطفی و خودمانیگری‌ای که بین فرزند و مادر وجود دارد؛ هیچ منافاتی ندارد؛ این احترام باید باشد؛ محترم باید باشد زن در درون خانواده. رفع مظلومیّت به این شکل است. اگر چنانچه فرض کنیم در یک خانواده‌ای، در یک خانه‌ای، مرد به همسر خودش توهین میکند، انواع توهینها، از توهینهای رفتاری تا زبانی تا وحشیگری یدی که متأسّفانه یک جاهایی هنوز در کشور ما وجود دارد که نباید وجود داشته باشد، »ا
در این سخنان دو محور مهم مورد تاکید قرار گرفته است یکی زن به ما هو زن بودنش و یکی زن در مقام مادر .در هر دو محور نیز بحث ستم زدگی پررنگ شده است و کاملا خرد شده است و از تاکید بر واژه ستم زدگی معاشرتی ، جنسی ، خانوادگی فرهنگی و فکری مشخص می شود برای دستیابی به یک الگوی مطلوب اسلام ، برای حفظ کرامت زنان و خانواده باید یک تغییر اساسی رفتاری و قانونی در حوزه های خرد شده توسط ایشان ایجاد شود . در بیانات رهبری ستم زدگی جنسی در حوزه خصوصی شکستن تابویی بود که تحت عنوان تمکین زن ، نزدیک شدن به آن حتی مسلمانی یک فرد را نیز زیر سوال می برد و میبرد و خدا می داند ، تحت این عنوان چه ستم ها که به زنان در چهار دیواری خانه ها روا نشده است و روا می شود. وکم نبوده و نیستند مبلغین و قضاتی که هر گونه اعتراض به رفتارهای مریض گونه مردان درحوزه جنسی را با توجیه لزوم تمکین زن مشروعیت داده اند و قطعا شریک جرمی برای ستم هایی خواهند بود که در طول تاریخ بر زنان روا شده است.
لذا بر ولایت مدارانی که سالهاست مانع از تصویب لایحه پیشگیری از ستم و حمایت از زنان در مجلس شورای اسلامی هستند ، بجای صرف وقت برای تحمیل واژه های مورد نظرشان ، همت خود را برای تبیین فوریت مد نظر رهبری در رفع ستم از زنان بکار گیرند، که هر مانع تراشی آنان تا به امروز در واقع هم شریک بودن آنها در ستمی که به زنان می شود ،خواهد بود و هم مشخص کننده میزان ولایت مداری آنها و زیر سوال بودن رأیی که به آنها برای این ولایت مداری داده شده است!
