ضعف زنان پارلمان شهری تهران در تصمیم‌گیری‌ها

سه‌شنبه هفته‌ گذشته لایحه بودجه ۵۶هزار و ۸۰۰میلیاری سال۱۴۰۱ شهرداری تهران با کاهش ۶هزار و ۸۰۰ میلیاردی در صحن علنی شورای اسلامی شهر تهران با حواشی بسیار، بررسی و تصویب شد. فارغ از مسایلی که جلسه تصویب بودجه شهرداری تهران به دنبال داشت و همگان تقابل آشکار مهدی چمران رئیس شورا با علیرضا زاکانی شهردار تهران را دیدند، نکته آزاردهنده ای در نشست شورای شهر به چشم می خورد. آنچه که در این فرصت مورد نظر است سکوت بی‌پایان زنان اعضای شورای ششم است که گویا پایانی ندارد. زهرا شمس احسان با تذکراتی جسته و گریخته که تنها به قرائت برگه بسنده می‌کند و آمارهای بعضا قابل تاملی همچون وجود ۲۶هزار فضای ناامن در شهر تهران را گزارش داده، که واکنش رئیس پلیس تهران سردار رحیمی را به دنبال داشت و سردار رحیمی این آمار را رد کرده است. نرگس معدنی‌پور باسابقه طولانی حضور در شهرداری تهران، به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورا نیز رویه سکوت خود را ادامه داده‌است. تا آنجا که در جلسه سه‌شنبه ۱۲ بهمن و بررسی لایحه بودجه، پس از مخالفت و اعتراض ناصر امانی و جعفر تشکری هاشمی دو عضو شورای شهر، انتظار می‌رفت معدنی پور به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی پس از این هجمه و ادعای بررسی کارشناسی و یک هفته‌ای کمیسیون‌های شورا در بررسی بودجه، تریبون خود را روشن و دلایل این افزایش را عنوان کرده و به دفاع از این افزایش بپردازد، اما او کوچکترین عکس‌العملی به اعتراض همکاران خود نشان نداد. در این بین، تنها سوده نجفی به دلیل حضور در هیئت رئیسه شورا، تریبون خود را برای قرائت دستورات جلسه روشن می‌کند و نیز از همین فرصت حضور در هیئت رئیسه برای قرائت تذکر خود نیز استفاده می‌کند. ولی باز هم سخنان او مورد انتقادات فراوانی است. مثلادر جلسه یکشنبه ۱۰ بهمن شورای شهر، زمانی که مجتبی شفیعی معاون حمل و نقل شهرداری به بررسی موضوع عوارض پارک حاشیه‌ای می پرداخت، سوده نجفی ناگهان تریبون خود را روشن کرد و با لحنی عجیب از ورود آقایان به واگن بانوان در مترو گلایه کرد و گفت این دومین بار است که تریبون من برای این موضوع روشن می‌شود. سوالی که همزمان بسیاری از رسانه‌ها پس از این تذکر نجفی به آن پرداختند این بود که آیا دغدغه عضو شورا که به مدت ۴ سال با هزینه‌هایی برای شهر و شهروندان در شورای اسلامی شهر حضور دارد، نمی‌تواند حل ریشه‌ای و افزایش تعداد واگن‌ها و نیز به روز رسانی آنها باشد؟ تا جلوگیری از ورود آقایان به واگن بانوان؟ این قبیل موضعگیری های نجفی تازگی ندارد. گویا خانم نجفی هنوز نمی‌داند بودجه حوزه سلامت در زیرمجموعه حوزه اجتماعی فرهنگی جای دارد و در صحن شورا در جلسه تقدیم لایحه بودجه شهرداری به شورا توسط علیرضا زاکانی باز تریبون خود روشن کرد و از نبود بودجه سلامت انتقاد کرد! واضح و روشن است که با گذشت ۶ ماه از حضور شورای ششم در شهر تهران و حضور ۴ زن در این شورا، هنوز زنان این شورا در بی‌عملی و انفعال صرف به سر می‌برند و تنها به بازدیدهایی به شکل انفرادی و ثبت آن در صفحات شخصی خود بسنده می‌کنند. بررسی لایحه بودجه ۱۴۰۱ شهرداری تهران میتوانست به نوعی قدرت کارشناسی زنان پارلمان شهری تهران را نشان دهد که متاسفانه اینگونه نشد. *فعال رسانه ای حوزه شهری