رویداد۲۴ زینب غبیشاوی: چندی قبل خبری بازنشستگی اجباری ۹ استاد دانشکده علوم سیاسی تهران مرکز منتشر شد. بعد از انتشار خبر و گزارش رویداد۲۴، جلسه‌ای میان محمدمهدی طهرانچی رئیس دانشگاه آزاد و استادان اخراج شده برگزار شده است. سوسن صفاوردی یکی از استادانی است که در این جلسه حضور داشته و در گفت‌وگو با رویداد۲۴ جزییات جلسه را رسانه‌ای کرده است.
دست دانشگاه آزاد را باز است هر کاری انجام دهد
سوسن صفاوردی می‌گوید: ۶ استاد در این جلسه حضور داشتیم و ۳ استاد دیگر هم به ما نمایندگی تام داده بودند. در جلسه‌ای که ترتیب داده شد، هم رئیس دانشکده حضور داشت، هم رئیس واحد که این اقدام رئیس دانشگاه قابل تقدیر است. البته دو نفر هم فقط شنونده بودند که به نظر می‌رسید برای ارزیابی سخنان ما آنجا حضور دارند. در این جلسه تمام اتفاقات و رفتار‌های ناشایستی که در قبال ما صورت گرفته بود را بازگو کردیم.
این طبیعی است که بالاخره یک زمان افراد بازنشسته می‌شوند اما اساسا بازنشستگی ما به‌واسطه سیاست یک بام و دو هوا در دانشگاه آزاد بود و رفتار زشتی که با ما در دانشکده صورت گرفت، هیچ چیز جز اخراج را تداعی نمی‌کرد. همانطور که قبلا هم گفتم متاسفانه تناقضاتی که در قوانین وجود دارد، دست کارفرما به‌ویژه دانشگاه آزاد را باز می‌گذارد که هر زمان اراده کند، سیاست‌هایش را در قبال نیرو‌های زیرمجموعه اعمال کند؛ مثلا عده‌ای بروند و عده‌ای دیگر که مطلوب خودشان هستند، به دانشگاه بیایند. البته این سیاست در جلسه‌ای که داشتیم رد نشد.
سوسن صفاوردی: دانشگاه آزاد می‌گوید تدریس باید توسط افراد انقلابی انجام شود/ ما را محترمانه اخراج کردند
می‌گویند شرایط مانند اتوبوسی است که بخشی از مسافران پیاده و مسافران جدیدی سوار می‌شوند!
اعتراض ما این بود که مکانیزمی که برای رفتن و جایگزین کردن تعریف می‌شود، باید به گونه‌ای باشد که سیستم متوجه شود با انسان‌ها سروکار دارد نه ربات. یکی از مدیران ارشد دفتر دکتر طهرانچی مثال زدند که شرایط مانند اتوبوسی است که بخشی از مسافران پیاده و مسافران جدیدی سوار می‌شوند، ما گفتیم که مسافر با خواست خودش پیاده می‌شود نه اینکه راننده هرکجا دلش خواست مسافر را پیاده کند. جدای از همه اینها، انسان دارای کرامت انسانی است و امنیت روانی، امنیت معیشتی و اجتماعی او نیز باید در نظر گرفته شود و نمی‌شود به هر شکل ممکن او را از اتوبوس به بیرون هل دهیم و برایمان اهمیتی هم نداشته باشد وقتی می‌افتد چه اتفاقی برایش رخ می‌دهد.
سیاستی که اکنون تحت عنوان بازنشستگی برای ما اعمال می‌شود، در تضاد باقوانین در دانشگاه‌های دولتی است. ما استادانی را می‌بینیم که مثلا با ۴۵ سال سابقه کارهمچنان مشغول تدریس هستند و بازنشسته هم نشدند. بحثی که در جلسه با آقای طهرانچی داشتیم، پیرو همین تناقضات بود که در دانشگاه آزاد سیاستی حاکم است که «واقعا آزاد است»؛ به گونه‌ای که غالبا مدیران ارشد هر گونه بخواهند، با مستخدمین رفتار می‌کنند.
افرادی چون ما را که از بدو تاسیس دانشگاه آزاد، حضور داشتیم و هیات علمی بودیم به صورت اجباری بازنشسته می‌کنند، اما مدیران دولتی با امتیازات و تحت قوانین دولتی و بعضا بازنشسته در رأس امور دانشگاه آزاد قرار می‌گیرند که نه تنها غالبا نگاه مثبتی به دانشگاه آزاد ندارند بلکه اصلاح نواقص در این دانشگاه را با خداحافظی اجباری از عده‌ای می‌خواهند برطرف کنند.
دانشگاه آزاد در حال کادرسازی و یکدست شدن است
فعل و انفعالات عجیبی را تا به حال شاهد بوده‌ایم؛ به‌طور مثال مدیرانی که بعضا از واحد‌های کوچک در شهرستان‌ها به تهران مرکز منتقل و در رأس امور قرار داده شده‌اند که مبین همان کادرسازی در تهران مرکز است. سوالی که همیشه برای استادان مطرح بود، اینکه آیا افراد توانمند در واحد تهران مرکز یا دانشگاه وجود ندارد که غالبا برای پست‌های مدیریتی از جا‌های دیگر کسانی منتقل می‌شوند؟ تا حتی رئیس دفتر رئیس دانشکده ما که از قم به تهران مرکز منتقل شده‌اند!
تناقضات قوانین و رفتاری وجود دارد که هیچ پاسخ منطقی جز کادرسازی نمی‌توان برایش متصور شد و ظاهرا اعتراض به همین سیاست‌ها، ضرورت رفتن ما از سیستم را پررنگ کرد. من هم یکی از کسانی بودم که در جلسات گفتگو‌ی معاونت پارلمانی دانشگاه اعتراضات را علنی مطرح کردم و قبلا نیز در سازماندهی برای همسان‌سازی حقوق اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد و سراسری واعتراضات علنی همکاری و همراهی داشتم و بعضا دوستانی هشدار می‌دادند باید به زودی منتظر اتفاقی باشم.
دانشگاه آزاد در حال یکدست شدن است. افراد هر چقدر هم متعهد باشند، اما «چشم‌گو» نباشند و تبعیت کامل نداشته باشند را تحت عنوان‌هایی همچون بازنشستگی کنارمی‌زنند. ما مطرح کردیم بازنشستگی باید پلکانی باشد و افرادی که ابتدا واجد شرایط هستند بازنشسته شوند و بعد از آن سایر استادانی که شامل‌شان می‌شود. یعنی این منصفانه نیست کسی که با ۷۵ سال سن و یکی با۶۰ سال سن همزمان بازنشسته شوند.
افراد زیادی در نوبت اخراج از دانشگاه آزاد هستند
در این جلسه رئیس دانشکده علوم سیاسی که خودش با تناقضات بسیار زیادی به ریاست رسیده و برچسب ضد انقلاب به ما زده بود هیچ صحبتی نکرد و صرفا شنونده بود و مذاکره میان ما و آقای طهرانچی بود. مصاحبه بنده با رویداد۲۴ که انعکاس بیرونی پیدا کرده بود، مورد انتقاد شدید بود که پاسخ دادم با سایت رویداد۲۴ که یک سایت داخلی است و مجوز دارد، مصاحبه کردم، اما به رسانه هم اتهام زدند. آقای طهرانچی به طور کلی سیاست بازنشستگی اجباری اعضای هیات علمی را کامل تایید کردند که ظاهرا از این طریق افراد زیادی در نوبت قرار دارند.
ایشان به‌طور کلی معتقد بودند این اتفاق باید رخ دهد تا یک جوان‌سازی و سازمان‌یافتگی شکل بگیرد. در حالی که به‌جای ما بعضا افراد بازنشسته دستگا‌های دیگر آمده‌اند! به عبارتی ما باید قربانی شویم تا این سازمان‌یافتگی با افراد دارای شاخصه (که درجلسه مطرح شد) شکل بگیرد. این کار به جای این بود که یک سیاستی در نظر گرفته شود تا افرادی که پیشکسوت بودند با یک شأن و منزلتی بازنشسته شوند.
آقای طهرانچی بازنشستگی اجباری و به نوعی اخراج ما را نوعی عمل به قانون تامین اجتماعی می‌داند. تامین اجتماعی می‌گوید یا ۶۰ سال سن یا ۳۰ سال خدمت. خب چگونه است که این قانون را برای ما اعضای هیات علمی اجرا کردید، اما برای افرادی که از دانشگاه‌های دولتی آوردید و در دانشگاه آزاد منصوب کردید، رخ دهد؟
متاسفانه سیستم فقط نفع خودش را می‌بیند نه کارکنانش را. ما بحث اینکه برچسب ضد انقلاب از سوی رئیس دانشکده به ما خورده است و مشخصا گفته «به ضدانقلاب‌ها کلاس نمی‌دهم»، را هم مطرح کردیم. شکایتی در نشست با رئیس واحد هم مطرح کردیم، ولی اتفاق خاصی تا به الان نیفتاده است. انتظار می‌رفت وقتی ۹ استاد می‌گویند چنین انگی به ما زده شده، از ما اعاده حیثیت می‌شد، اما این اتفاق رخ نداد.
البته به هیات امنا هم مراجعه کردیم و گفتیم چنین اتفاقی رخ داده و منتظر جواب هستیم، اما واقعیت این است که هر ۹ نفر ما معتقدیم ظاهرا در این سیستم کرامت انسانی، امنیت اجتماعی و معیشت افراد کوچکترین اهمیتی برای آن‌ها ندارد و پست‌های گذشته برخی از آقایان مدیر، مصونیت امروز و بودن همیشگی آن‌ها را تضمین می‌کند، حتی اگر سن بالا باشد!
