٬ با دیدن خبر سفر آخرت او مثل برق گرفته ها شدم . زنی شجاع ٬ مبارز و مطالبه گر که خستگی نمی شناخت .مطالبات برای احقاق حقوق اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد با نام این دانشیار زن گره خورده بود ٬ شکوفه آقا بیگی و زمانی که اولین بار عکس اورا ٬ با یک پلاکارد و تنها در مقابل ساختمان دانشگاه دیدم ٬ از خودم خجالت کشیدم که چرا او تنهاست!
از آن به بعد گروهی تشکیل شد و به اتفاق چند تن دیگر اعضای هیأت علمی جلسات متعددی برای مطالبات به ویژه همسان سازی حقوق اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد با دانشگاه دولتی ساماندهی شد .جلساتی با مدیران ارشد دستگاهای ذی ربط تا نمایندگان مجلس که اجتماع اعتراضی در مقابل مجلس ٬ طومار هفت هزار نفری و تجمع در برابر ساختمان مرکزی نیز از نتایج آن بودند.
در طی این اقدامات چندین بار به حراست دانشگاه خواسته شد تا در نهایت منجر به تعلیق یکساله و بعد هم تبعید ایشان از تهران به فیروز کوه شد. باز هم ادامه داد . سامان دهی و همکاری برای کمپین و نامه نگاری های متعدد ٬ که هیچگاه نه پاسخی دریافت شد و نه رسیدگی خاصی از طرف مسئولان نهادهای مختلف را به همراه داشت . تا اینکه در شروع سال جدید تقدیر سفر ابدی را برایش رقم زد تا از این طریق از دست اینهمه تبعیض و نشنیدن صدایش رهایی یابد .اگرچه این رفتن ها طبیعی بنظر می رسند اما فشارهای روانی که این امر طبیعی را تسریع می کنند ٬ نکته اساسی است که همانطور که صداها ی تظلم خواهی شنیده نمی شود ٬ این علل نیز دیده نمی شوند.
دانشیار پایه ۱۸ با ۲۰ سال سابقه دانشگاهی که خود را اینچنین معرفی می کرد:
