اولین زن در تاریخ کلیسا ؟ اولین زنی که به ریاست یکی از نهادهای اصلی واتیکان رسیده است ، او به عنوان اولین زن در تاریخ کلیسا به ریاست یکی از نهادهای اصلی مذهبی منصوب شده است.
سیمونه برامبیلا متولد سال ۱۹۶۵ در مونزا، ایتالیا است او دارای مدرک پرستاری و دکترای روان‌شناسی از دانشگاه پاپی گرگوریان است و عضو مؤسسه خواهران مبلغ کنسولاتا از سال ۱۹۸۸
- برامبیلا تجربه فعالیت مذهبی و آموزشی در موزامبیک و تدریس در مؤسسه روان‌شناسی واتیکان را نیز در شناسامه خود دارد.
یک زن به کلیسای بزرگ را پیدا می کند:
- در ژانویه ۲۰۲۵، پاپ فرانسیس او را به عنوان رئیس بخش مؤسسات زندگی وقف‌شده و انجمن‌های زندگی رسولی منصوب کرد
- این نهاد مسئول نظارت بر جوامع مذهبی زنانه و مردانه و ارتباطات آن‌ها با کلیسااست .پیش‌تر، او دبیر همین نهاد بود و عملاً نفر دوم محسوب می‌شد
تلاش پاپ فرانسیس فقید برای تغییر ساختار مرد سالارانه کلیسا
این انتصاب بخشی از تلاش‌های پاپ فرانسیس برای افزایش نقش زنان در ساختار رهبری کلیسای کاتولیک بود که موجب افزایش درصد حضور زنان در واتیکان از ۱۹.۲٪ در سال ۲۰۱۳ به ۲۳.۴٪ در سال ۲۰۲۳ شده است.
- برامبیلا نماد تحول و مشارکت فعال زنان در تصمیم‌گیری‌های مذهبی و مدیریتی واتیکان است
- از جمله خصایص اولین زن واتیکان نگاه تحول گرا به ایمان برشمرده می شود :
- او معتقد است که سینودها (شوراهای کلیسایی) باید فضایی برای گفت‌وگو، الهام و تحول باشند، و نه فقط تصمیم‌گیری‌های رسمی.
- در یکی از سخنرانی‌هایش گفته بود: «سینود نوعی نجوا، الهام و حرکتی است که تغییر می‌دهد، آزاد می‌سازد، متحد می‌کند و هماهنگ می‌سازد، بدون آن که تساوی‌طلبی سطحی ایجاد کند»
- وی تأکید دارد که باید «قلب‌هایمان را بگشاییم تا الهام الهی را دریافت کنیم و اجازه دهیم ما را به‌عنوان افراد، جامعه، کلیسا و بشریت دگرگون سازد»
فعالیت‌های بین‌المللی
برامبیلا تجربه‌ای گسترده در زمینه‌های بین‌المللی دارد:
- سال‌ها در موزامبیک به عنوان مبلغ مذهبی و مسئول وزارت جوانان فعالیت کرده است
- در مؤسسه روان‌شناسی واتیکان تدریس کرده و پایان‌نامه دکترای خود را درباره بشارت و فرهنگ‌سازی در موزامبیک نوشته است
- به عنوان فرمانده ارشد مؤسسه خواهران مبلغ کنسولاتا، در مغولستان نیز همراه با نایب حواری فعلی و کاردینال مارِنگو فعالیت داشته است
او نه‌تنها یک رهبر مذهبی، بلکه یک مبلغ فرهنگی و اجتماعی که تلاش می‌کند ایمان را با همدلی، آموزش، و خدمت به محرومان پیوند، شهرت دارد.
- در موزامبیک، پروژه‌های آموزشی و روان‌شناختی او باعث توانمندسازی زنان جوان و ارتقای سلامت روان در مناطق محروم شد
- در مغولستان، حضور ۱۴ ساله‌اش در کنار کاردینال مارِنگو موجب تقویت گفت‌وگوی بین‌فرهنگی و ایجاد زیرساخت‌های مذهبی و آموزشی شده است.
- فعالیت‌های او در مناطق دورافتاده، به نمادبی برای تبدیل آموزه‌های انجیل به خدمات ملموس مثل آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و امید که بر اساس گزارش‌های منتشرشده، فعالیت‌های خواهر برامبیلا در آفریقا و آسیا تأثیرات عمیقی بر جوامع محلی داشته‌اند و نه‌تنها زندگی افراد را تغییر داده‌اند، بلکه نشان داده‌اند که زنان مذهبی می‌توانند نقش‌های کلیدی در توسعه اجتماعی ایفا کنند.
- دیدگاه‌های خواهر برامبیلا درباره زنان در کلیسا
او یکی از مدافعان پرشور افزایش نقش زنان در ساختارهای کلیسایی است:
- معتقد است که زنان باید در سطوح تصمیم‌گیری کلیسا حضور فعال داشته باشند، نه فقط در نقش‌های خدماتی
- در سخنرانی‌هایش تأکید کرده که کلیسا باید «قلب‌های خود را بگشاید» تا الهام الهی را دریافت کند و به‌عنوان جامعه و کلیسا دگرگون شود
- انتصاب او به‌عنوان رئیس یکی از نهادهای اصلی واتیکان، نمادی از تحول تدریجی در ساختار کلیساست که به زنان اجازه می‌دهد در رهبری مذهبی مشارکت کنند.
او همچنین در نشست‌های سینود کلیسای کاتولیک نقش فعالی دارد؛ جایی که برای اولین بار زنان و مردان غیرروحانی با شرایط برابر با اسقف‌ها شرکت می‌کنند.
واکنش‌های جهانی به انتصاب خواهر برامبیلا
انتصاب خواهر سیمونا برامبیلا به عنوان رئیس یکی از نهادهای اصلی واتیکان، موجی از تحسین و امید در سراسر جهان ایجاد کرد:
- جنبش‌های مذهبی مانند Spazio + Spadoni این انتصاب را نمادی از به رسمیت شناختن نقش حیاتی زنان در کلیسا دانستند
- بسیاری از ناظران مذهبی و اجتماعی، این تصمیم پاپ فرانسیس را گامی ملموس در جهت مشارکت زنان در ساختارهای حاکمیتی کلیسا ارزیابی کردند
- با وجود تحسین گسترده، برخی ناظران نسبت به تقسیم مسئولیت‌ها بین برامبیلا و کاردینال فرناندز آرتیمه ابراز تردید کردند، چون مراسم مذهبی رسمی هنوز فقط توسط مردان انجام می‌شود
- دکتر سول پریتو، استاد جامعه‌شناسی مذهبی، گفت:
- «این انتصاب تاییدی است بر واقعیتی که مدت‌هاست وجود دارد: برتری عددی زنان در کلیسا در سطوح مختلف»
ا
