قرآن در قالب داستانها نقشه راه در برابر موضوعات مختلف پیرامون زندگی انسان را یاد می دهد. بطور مثال در داستان مبارزه حضرت موسی برای رهایی قوم بنی اسرائیل از اسارت فرعون دو نکته بسیار کلیدی وجود دارد ، که قطعا قابل تسری در تمام زمانها بوده و متعلق به یک زمان خاص نیست:
اول، ضرورت سلاح برتر .خداوند عصای دست موسی را به سلاح برتر و قوی تر از قدرت ساحران دربار فرعون مجهز می کند و اینگونه لزوم داشتن سلاح برتر برای مبارزه با یک قدرت برتر را یاد می هد.
دوم ، روش سخن گفتن با یک دیکتاتور . خداوند دومین ابزار برای موفقیت موسی در ازاد شدن قوم بنی اسرائیل را در روش سخن لین در برابر فرعون تاکید می کند و به موسی هشدار میدهد با فرعون به نرمی سخن بگوید و سخن نرم در گفتگو یا همان دیپلماسی با حاکم قلدر و متکبر همچون فرعون برای نیل به هدف را می آموزد ، چرا که انسان قلدر اعمالش خارج ار عقلانیت است . ودر این آموزه زبان نرم به منزله ابزاری برای زمینه تلنگر برای حرکت عقلانی حاکم سرکش و احیانا تنبه او در برگشت به تفکر وبازنگری در رفتارنفسانی محسوب شده است .چرا که رسالت موسی هم در به فکر وا داشتن فرعون و نجات او از تکبر در برابر خداوند مد نظر بوده است و هم اینکه سخن نرم ابزار ممانعت از لجاجت فرعون و تحمیل هزینه های سنگین انسانی و مادی به ینی اسراِئیل شود!
