با همه چیز نمی شود ٬ در افتاد ٬ منجمله جشن های باستانی که به نوعی با هویت ملی ما سرو کار دارند وریشه در تاریخ چند هزار ساله این مرز وبوم دادند.یکی از این جشن های باستانی ٬ چهار شنبه سوری است ٬جشنی خانوادگی که با کج فهمی ها مواجه شد و مدتی نیز تبدیل به یک جشن زیر زمینی شد و لذا خطراتی را بواسطه سود جویان بر این مردم تحمیل کرد. تا اینکه دوباره خانواده ها به میداننوز نیزبرای سود جویان فرصت ایجاد می کند.
اما یعد:
ایرانیان آخرین سه شنبه سال را با بر افروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال جشن بهاری نوروز می روند. این مراسم، یک جشن باستانی است که پیش از رسیدن نوروز برگزار می شود و مردم در این روز برای دفع بلا و برآورده شدن آرزوهایشان مراسمی را برگزار می کنند.
قدیمی‌ترین اشاره به چهارشنبه سوری را در کتاب «تاریخ بخارا» نوشته‌ی ابوبکر محمد بن جعفر نرشخی در سال های ۲۸۶ تا ۳۵۸ هجری قمری می توان یافت.
سنت اصلی در تاریخچه و آداب و رسوم جشن چهارشنبه سوری برپایی آتش و خواندن شعر «زردی من از تو، سرخی تو از من» هنگام پریدن از روی آن بوده است.
این شعر دعایی بوده است که ایرانیان از قدیم برای آتش می‌خواندند و از آن می‌خواستند تا بیماری‌ها و نگرانی‌های سال گذشته را از آن‌ها بگیرد تا سال جدید را با شادکامی و سرزندگی شروع کنند. چهارشنبه سوری همچنین اولین پایکوبی برای پیشواز بهار شمرده می‌شود.
در تاریخچه و آداب و رسوم جشن چهارشنبه سوری آمده است که قبل از ورود اسلام به ایران هر سال ۱۲ ماه، و هر ماه ۳۰ روز بوده که هر کدام از این ۳۰ روز دارای اسمی مشخص بوده که بعد از ورود اسلام به ایران تقسیمات هفته نیز به آن اضافه شد. در ایران باستان در پایان هر ماه جشن و پایکوبی با نام سور مرسوم بوده است. یکی از رسوم این جشن ملی و باستانی پریدن از روی بوته های آتش بوده است.
آتش از عناصر چهارگانه است و تنها عنصری است که آلوده نمی شود به همین منظور از گذشته های بسیار کهن تاکنون این آداب مرسوم بوده است
قاشق‌زنی:
یکی از دیگر رسوم چهارشنبه سوری که بسیار شادی آور است٬ قاشق زنی است که در شب چهارشنبه‌سوری برپا می‌شده‌است.
قاشق‌زنی رسمی عمومی است. زنان و مردان چادری بر سر انداخته و گاه نقابی بر چهره می‌زدند تا ناشناس بمانند. آنگاه با قاشق بر کاسه یا قابلمه یا بر در خانه می‌کوبیدند و اهل خانه را از آمدن خویش آگاه می‌کردند. اهل خانه کاسه خالی را گرفته و مشتی آذوقه خشک از قبیل بنشن ٬ شیرینی و گاه نیز پول در آن ریخته و بازمی‌گرداندند.
